Wenden en opstaan

 

De artikelen en de nederlandstalige boeken bevatten allemaal een zelfde soort redenering. D.w.z. in elk wordt afgebakend in welke richting en in welke mate er aan de maatschappelijke orde gesleuteld zou kunnen worden, willen we de totale klimaat-chaos ontlopen.

rennen gezichtEerst wordt geschetst hoe de bestaande orde onze zucht naar energie aanjaagt, ons zo situeert dat we als verdoofd de tredmolen aandrijven waarmee we de tak afzagen waar ons lichamelijk welbevinden volledig van afhankelijk is.

Elk artikel – met name De oriëntatie van het transitie-denken – zegt eigenlijk: je lijkt wel gek geworden, kijk er eens wat ruimer tegenaan, breek uit je idée fixe dat de bestaande orde onwrikbaar zal blijven, dat herverdeling van grond, en het wegsaneren van zeer veel  werkgelegenheid  onmogelijk is. rennen stilstaanZie in, dat iedereen langzaam maar zeker, en steeds vaker, gaat beseffen dat we dit niet voor gaan blijven, dat als we zo doorkachelen in onze onderlinge houdgreep, straks geen enkele boer meer iets aan zijn grond heeft, geen website meer een lezer, geen enkele vrachtwagen meer een vracht (behalve vluchtelingen en lijken), en geen enkel vliegtuig meer een passagier zal hebben. Dus waarom zouden velen dan niet rijp worden voor een plan waarvan ze kunnen aanvoelen dat iedereen er een gat in zou kunnen zien omdat ie er zijn kloten mee kan redden? En zijn familie.

rennen schapenAls een vrij nuchter en voorzichtig figuur als Jean Jouzel zegt: ”We hebben nog drie jaar”, wordt het zeer urgent dat de krachten in onze samenleving die èn toekomstgericht èn behoorlijk vrij staan opgesteld zoveel mogelijk al hun armslag gebruiken om gewoonweg plaatselijk (in steden en dorpen) levensreddende oplossingen bezield geaccepteerd en gerealiseerd te krijgen. D.w.z. te werken aan het scheppen en opwerken van stabiel lokaal productievermogen (van voedsel, vervoer, behuizing, kleding, gebruiksvoorwerpen, en affectie) om zodoende de internationale stromen te minimaliseren, en gelijktijdig te werken aan de lokale politieke wil om dergelijke intiatieven gefinancierd te krijgen. Het kan nog [noot-0]. Zeer binnenkort is het defintief te laat en onherroepelijk verloren. Des te dichter we de afgrond naderen, des te sterker wordt de stroom. We zullen daar steeds minder de verleiding kunnen weerstaan om ons mee te laten drijven. Houd op met rondjes draaien binnen de zoeklichten van het wetenschappelijk klimaatonderzoek en van alle panels, fora, platforms, en bundels daaromheen. Hun scope is te eng voor dit probleem (zie Het IPCC is ziende blind). Ze blijven het onderschatten en zoeken oplossingen alleen in de machtsgunstigste hoek.   rennen

Dus ja, veel werk aan de winkel. Want om te wenden moet je opstaan.

 

Opstand!!!

 

Dus

Niet blijven clicken en tobben en vluchten, maar fysiek in actie komen, in praatgroepen bijvoorbeeld, fysiek naar anderen luisteren, samen iets organiseren, en vooral doen. Meedoen met Zero Waste of met confronterende acties die bewegingen veroorzaken en discussies op gang brengen, zoals pogingen om luchthavens te blokkeren. Maar ook mensen (en jezelf) aanspreken die om wat voor redenen dan ook veel CO2 uitstoten [noot-1].

Wagen, en er in springen. Komt altijd goed. Wie lichamelijk beweegt, bouwt moed op, en vindt uitwegen. En genoeg eelt om te kunnen vallen. Plus je hoeft het vat niet uit te vinden, er is al veel gaande om aan mee te doen of je aan vast te houden.

Gaande

Er zijn enerzijds steeds meer mensen actief aan het ombouwen naar een low carbon leefwijze (ekologisch bouwen, werken, maken, wonen, eten), anderzijds komen er groepen in de benen die steeds heftiger protestacties voeren voor een steviger aanpak van de opwarming, met name door klimaatconferenties te stalken, en fossiele energie winplekken aan te vallen.

De protesters gaan er steeds harder tegenaan. Echter ze blijven in wezen netjes het spoor van de IPCC en dus van de mondiale leidende elite volgen, die alle kaarten zetten op versnelling van de technologische ontwikkeling binnen de zich razendsnel uitbreidende mondiaal vernettende en verspreidende productieprocessen, met alle beloften van robotisering, wereldburgerschap, en eeuwige verzorging daarachter. De protesters kietelen die mondiale elite steeds inventiever en stoken ze op door fossielvrije energie te eisen.

Maar

Maar fossielvrij eisen is niet genoeg. De werkelijkheid zit iets ingewikkelder in elkaar. Opschalen en versnellen van transitie naar duurzame energie is vragen om een geweldige uitstoot-boost in de komende jaren als je niet tegelijkertijd hevig op de rem van de vraag naar energie gaat staan, en dus aangeeft hoe de maatschappelijke interacties dusdanig ingericht kunnen worden dat mensen 80% minder energie nodig hebben om in leven te blijven, en ophouden met doorgaand innoveren om zich staande te houden tegenover concurrenten..Dat vereist een totaal andere inrichting van het dagelijks functioneren van ieder van ons. Ja; zo diep zullen we moeten hervormen willen we de afgrond ontwijken en voortbestaan. Je zult dus eigenlijk veel meer inhoud en richting in klimaatprotest moeten stoppen, wil je meer doen dan nog meer megalomaan toekomstdenken bij politici en wetenschappers uit te lokken.
Zie Out of kindness I suppose.

Bijvoorbeeld

Het zal met name handig zijn als die richting zich bekent tot streven naar low carbon, low tech, en circulair lokaal eenvoudig leven. Leg de focus bij behoud van groei-omstandigheden. Dan heb je een richtinggevend baken waavan uit je kan motiveren dat de spelregels van onze maatschappelijke orde, en met name de manier waarop we iedereen middelen toedelen, zodanig moeten worden aangepast dat we met vereende krachten op een veilige manier de groei- en leefomstandigheden stabiel kunnen houden. Waarom focussen op groeiomstandigheden? Op dat moment (a) verstevig je de verbinding met de ekologische doeners (b) kom je synchroon te staan met boeren die immers toenemend door extreme weersomstandigheden murw worden gebeukt, (c) wordt de brug geslagen naar al die beleidsterreinen die op de schop zouden moeten. Zoals onderwijs, economie, defensie, transport, land- en tuinbouw, etc., etc. Dan komt er breedte en diepte in de openbare discussie en kan iedereen zijn woede, ergernis, rancune, vreugde en opluchting ventileren. En komen we langzaam maar zeker verder. Iets verder van de afgrond.

 

De protestacties kunnen dan massaler en effectiever worden. Zal ook wel moeten om het geloof in de huidige door energie voortgestuwde expansie-spiraal aan het wankelen te brengen. Het wordt erop of eronder. Zie de 2020 discussie over overleven.

 

survival en2